
Ποιός θέλει φύση, ποτάμι και περιπέτεια; Να σηκώσει το χέρι!
Αυτό το άρθρο δεν έρχεται από τα βάθη της Ανατολής, ούτε από κάποιο χωριό της Βραζιλίας. Ούτε καν από τα Λονδίνα και τα Παρίσια με πύργους, κρεμαστές γέφυρες, αγάλματα και βιτρίνες.
Τι είμαστε; Τίποτις συνηθισμένοι ταξιδιώτες εμείς; Όχι βέβαια.
Αυτό το άρθρο έρχεται από την Ελλάδα μας, από ένα φανταστικό ποτάμι κάπου στην Πελοπόννησο και αυτό το άρθρο θα έχει μόνο νερό, βλάστηση, περιπέτεια, διασκέδαση και πολλούς ήρωες με κολάν. Εκεί, στο χωριό Βλαχοράφτη δόθηκε το ραντεβού και με κράνος, κουπί, σωσίβιο, στολή και περιέργεια στο κόκκινο, ξεκινήσαμε για rafting στο Λούσιο και τον Αλφειό. Αφετηρία μας η γέφυρα του Ατσίχολου και τέρμα μας η πετρόκτιστη γέφυρα του Κούκου.
Σημαντική σημείωση: Πρώτη φορά rafting. Πρώτη φορά σε ποτάμι.
Δεν ξέρω από που να ξεκινήσω να σου γράφω για τη μαγεία του Λούσιου και του Αλφειού.
Δεν ξέρω αν μπορώ να σου περιγράψω καν τις εικόνες από μία τέτοια εμπειρία. Εντάξει, το rafting είναι μία ομαδική δραστηριότητα, δουλεύεις μαζί με μία ομάδα (που πολύ πιθανό να σου ήταν άγνωστη προτού μπεις στη βάρκα), λειτουργείς με συγχρονισμό, βοηθάς και βοηθιέσαι και κουπί-κουπί αντιμετωπίζεις την περιπέτεια σαν ένα. Φαντάσου, λοιπόν, πόσο μοναδικό γίνεται όλο αυτό έχοντας σκηνικό βγαλμένο από το καλύτερο National Geographic documentary γύρω σου.
Και λίγα λέω.
Θα νομίζεις ότι υπερβάλλω, αλλά θα σου πω μόνο πως όλη η διαδρομή γίνεται σε ένα στενό φαράγγι με υπέροχη πυκνή βλάστηση, με πέτρινα γεφύρια να σε υποδέχονται και με δροσερές πηγές να ξεπροβάλλουν ανάμεσα από τα δέντρα. Μην περιμένεις, λοιπόν, να βρεις κάπου τέτοιες εικόνες χωρίς να μπεις στη βάρκα. Όσα sites και αν επισκεφτείς, όσες φωτογραφίες και αν ανοίξεις, όσο κι αν λαχταρήσεις το ποτάμι έπειτα κι από το δικό μου άρθρο (και το θέλουμε αυτό πολύ), να ξέρεις πως την εμπειρία θα την νιώσεις μόνο όταν βάλεις τη στολή σου και μπεις στη βάρκα. Κάτι τέτοιο, στην πιο extreme αλλά ρεαλιστική μορφή του, έζησα ένα χρόνο πριν παλεύοντας με τα κύματα και ζώντας μια Τροπική Οδύσσεια μέσα σε μια βάρκα, κάπου στην Καραϊβική.
Όλες οι εμπειρίες καλοδεχούμενες.
Εντυπωσιακά βράχια, κρυστάλλινα (κρύα δε) νερά, πράσινο χρώμα και μία φανταστική ησυχία είναι αυτό που θέλεις. Αυτήν τη φανταστική ησυχία της φύσης, χαλούν μόνο τα παραγγέλματα του οδηγού. Αυτά που ακούς και ενεργοποιείσαι και γίνεσαι ένα με την ορμή του ποταμού. Να σου λέει "όλοι μπροστά", "όλοι πίσω", "όλοι μέσα" και εσύ να παλεύεις με το κουπί σου. Μα σου λέω, είναι τόσο φανταστικό όλο αυτό.
Μα σου το ξαναλέω, είναι ΤΟΣΟ φανταστικό!
Και κάπου στα μισά της διαδρομής και έπειτα από μία ώρα έντονης άσκησης, βγαίνεις από τη βάρκα, κάνεις βουτιές και κολυμπάς στα παγωμένα νερά (ω, ναι!) και με ένα ποτήρι ζεστό τσάι στο ένα χέρι και τρία τετράγωνα μπισκότα στο άλλο, κάθεσαι στη άκρη του ποταμού, κάτω από τον ήλιο (που εύχομαι να πετύχεις), τραγουδάς το "Happy Birthday" στον οδηγό Αργύρη και αναρωτιέσαι:
"Εγώ τι έκανα, τελοσπάντων, όλες τις προηγούμενες Κυριακές;"
Καταλαβαίνεις φαντάζομαι πως ένας κυριακάτικος καφές με την εφημερίδα ή το tablet σου στο χέρι, ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχει με αυτό που σου περιγράφω (να τα λέμε κι αυτά τα τύπου ενθαρρυντικά που και που).
Η διαδρομή τελειώνει κάπου εκεί που ο Λούσιος χύνεται στον Αλφειό και λίγο πριν τη γέφυρα του Κούκου. Μαζεύεις βάρκα, ακούς το νερό μέσα στα παπούτσια σου αλλά συνεχίζεις το mood "Επιστροφή στη Φύση", κάνοντας πεζοπορία μέσα στο ποτάμι. Και παρόλο που τα δόντια τρίζουν και νιώθεις να έχεις μουλιάσει μέχρι το μεδούλι, η φανταστική διαδρομή είναι τόσο φανταστικά φανταστική, που αρνείσαι να γυρίσεις πίσω.
Και κάπου εκεί που νομίζεις πως τάχα δεν επιβιώνεις από το κρύο (που σιγά το κρύο δηλαδή), πέφτεις πάνω σε αυτόν τον καταρράκτη. Και γίνεσαι ένα με την ομάδα και εκτός βάρκας πια.
Και χαίρεσαι που το έζησες. Και ανυπομονείς να το ξαναζήσεις.
*** Να ευχαριστήσω τους φανταστικούς οδηγούς Τάσο και Αργύρη από την Trekking Hellas Arcadia, κυρίως γιατί η φωνή από τα παραγγέλματα τους αντηχούσε μοναδικά μέσα στο φαράγγι και επίσης γιατί μαζί μοιραστήκαμε μία μοναδική εμπειρία. Ευχαριστώ επίσης για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού.
The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License.
Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.
ΣΧΟΛΙΑ